Thema: Wonen in het licht

Ps. 16: 6
Ps. 3: 1 (Nieuwe berijming)
Gz. 445: 1, 2 en 3 (Liedboek)
Ps. 27: 1 en 2
Gz. 291: 1 en 2 (Liedboek)
Ps. 108: 1 en 2

Ps. 3: 1 (Nieuwe berijming)
1
O Heer, de vijand stelt
zijn overmacht in 't veld
en staat mij naar het leven.
Ook hoor ik overal
dat niets mij baten zal
daar God mij heeft begeven.
Maar, Heer, Gij zijt mijn schild.
Ik heb bij U geschuild
met opgerichte hoofde.
Uit Sions heilig oord
kwam steeds Uw wederwoord
als ik U riep en loofde.

Gz. 445: 1, 2 en 3 (Liedboek)
1
God heeft mij Zijn Zoon gegeven,
door 't geloof nam ik Hem aan;
ja, ik weet het, ik zal leven,
en door Hem ten hemel gaan.
Zelfs eer ik nog was geboren,
heeft mij God in Hem verkoren,
eer Zijn woord met scheppersmacht
dit heelal tot aanzijn bracht.

2
Jezus Christus is gestorven,
is verrezen, ook voor mij,
heeft de zegepraal verworven
en het leven, ook voor mij.
Aan Gods rechterhand gezeten,
zal Hij nimmer mij vergeten,
maar, uit deernis met mijn lot,
treedt Hij voor mij in bij God.

3
Ruwe stormen mogen woeden,
alles om mij heen zij nacht,
God, mijn God zal mij behoeden,
God houdt voor mijn heil de wacht.
Moet ik lang zijn hulp verbeiden,
Zijne liefde blijft mij leiden:
door een nacht, hoe zwart, doe dicht,
voert Hij mij in 't eeuwig licht.

Gz. 291: 1 en 2 (Liedboek)
1
Nooit kan 't geloof te veel verwachten,
des Heilands woorden Zijn gewis.
't Faalt aardse vrienden vaak aan krachten,
maar nooit een vriend als Jezus is.
Wat zou ooit Zijne macht beperken?
't Heelal staat onder Zijn gebied!
En wat Zijn liefde wil bewerken,
ontzegt Hem Zijn vermogen niet.

2
Die hoop moet al ons leed verzachten.
Komt, reisgenoten, 't hoofd omhoog!
Voor hen, die 't heil des Heeren wachten,
zijn bergen vlak en zeeën droog.
O zaligheid niet af te meten!
O vreugd, die alle smart verbant!
Daar is de vreemd'lingschap vergeten;
en wij, wij zijn in 't Vaderland!